شنیدستم که هر کوکب جهانیست        جداگانه زمین و آسمانیست

زمین در جو این افلاک مینا                    چو خشخاشی بود بر روی دریا

تو خود بنگر کز این خشخاش چندی        سزد تا بر غرور خود بخندی

 روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست      وندر طلب طعمه پر و بال بیاراست 

بر راستی بال نظر کرد و چنین گفت         امروز همه ملک جهان زیر پر ماست

گر بر سر خاشاک یکی پشه بجنبد         جنبیدن آن پشه عیان در نظر ماست

بسیار منی کرد و ز تقدیر نترسید      بنگر که از این چرخ جفا پیشه چه برخاست

ناگه ز کمینگاه یکی سخت کمانی      تیری ز قضا و قدر انداخت بر او راست

بر بال عقاب آمد آن تیر جگر سوز     وز عرش مر او را به سوی خاک فرو کاست

بر خاک بیفتاد و بغلتید چو ماهی          بگشود پر خویش سپس از چپ و از راست

گفتا:عجب است اینکه زچوبست و ز آهن      این تیزی و تندی و پریدن ز کجا خاست؟

بر تیر نظر کرد و پر خویش بر او دید       گفتا: ز که نالیم که از ماست که بر ماست!

در سفر تعطیلات سال 191 به خوزستان و زیارت مشهد شهیدان کربلای ایران یک تابلو توجهم را جلب کرد. ((آرامگاه دعبل خزایی)) . خیلی کنکاو شدم و فکر کردم فقط یک تشابه اسمی باشد و چون در راه بازگشت بودیم و برنامه ریزی کرده بودیم فرصت بازدید نشد. ولی بعد از بازگشت تحقیقاتم را شروع کردم که استحضار دوستان میرسانم .

 اگر به زیارت مرقد حضرت دانیال نبی مشرف میشوید . جا دارد که مرقد دعبل خزایی را هم زیارت کنید . زیر این شاعر بزرگوار با سرودن اشعار خود در توصیف اهل بیت (ع) خدمات زیادی را بنام خود ثبت نموده است .

آرامگاه دعبل بن خزاعی  ، شاعر اهل بیت عصمت و طهارت (ع)  یکی دیگر از بناهای تاریخی  ومذهبی    شهرستان شوش است . حسن بن علی معروف به دعبل خزاعی متولد سال 134 و همزمان عصر چهار امام معصوم (ع) بوده است.

دعبل به واسطه قرائت قصیده معروف خود به نام قصیده تائیه مورد توجه خاص پیشوای هشتم شیعیان حضرت امام رضا (ع) قرار گرفت و امام ایشان را مورد تفقد قرار داده و جبه خود را به ایشان اهدا نمود به همین سبب است که  در شوش می توان بوی امام رضا(ع) را استشمام کرد.

در بخش شمالی شهر باستانی شوش ، در قبرستان قدیمی این شهر و در کنار بقعه امامزاده عبدالله بن علی ، آرامگاه شخصیتی واقع شده که یکی از چهره های بزرگ فرهنگی جهان تشیع در قرون دوم و سوم هجری بشمار می رود .

وی در روزگاری می زیست که خلفای بنی عباس ظالمانه تمام امور زندگی مردم را در دست داشتند ؛ بیشتر این خلفا به سرودن و شنیدن شعر ، به ویژه در مدح آنها اهمیتی وافر می دادند . شاعران زیادی در این زمان ، با سرودن شعرهایی در مدح ایشان هزاران هزار جایزه و صله دریافت می کردند . اما در این میان شاعران آن زمان تنها دعبل خزاعی بود که به سکه ها و نقره ها پشت کرد.

شخصیتی که توانست با نبوغ بی نظیر خود ، شیعیان را اعتلای بیشتری بخشد . او می توانست با استعداد و تواناییهای خود از بهترین جایگاه اجتماعی برخوردار گردد و بهترین و راحت ترین زندگی را برای خود فراهم کند

 به راستی چه عاملی باعث شد که او لذات دنیوی را کنار گذاشته و عمری طولانی ، آواره بیابانها گردد ؟ عقیده و ایمان به حق تنها نیرویی بود که دعبل خود را بدان مجهز ساخته و عمری طولانی در پرتو آن به جهاد و مبارزه با ظالمان زمانش پرداخت . از این رو شناخت هر چه بیشتر و بهتر این شخصیت مستلزم شناخت زمان و شرایط حاکم بر زمان اوست . 

فرماندار متوکل ، مالک بن طرق برای کشتن دعبل به فردی 10000 درهم و مقداری زهر کشنده  داد و آن شخص شهربه شهر در خوزستان به دنبال دعبل می گشت تا بالاخره او را در روستایی به نام الطیب که از توابع شهرستان شوش بود پیدا کرد . بعد از آنکه دعبل نماز مغرب و عشا را در مسجد  روستا خواند و از مسجد خارج شد آن شخص مزدور در تاریکی شب با نیزه ای که آن را با زهر آلوده کرده بود با شدت به پای دعبل زد و فردای آن روز دعبل بر اثر زهر کشنده نیزه به شهادت رسید ، آرامگاه او در شهر شوش محل زیارت مومنین و دوستداران اهل بیت است .

در روزهای آغازین سال 1391 مادر شهید خیر الله افشار ( هوشنگ افشار) که برای زیارت شهادتگاه فرزندش در عملیات والفجر 8 به مناطق جنگی سفر کرده بود بر اثر سانحه تصادف به لقا الله پیوست.

شهید خیر الله افشار یکی از شهدای شاخص محل است. او فرد مورد احترامی در محل بود و بیشتر به امورات خودش در تحصیل و در کشاورزی و میدان میوه و تره بار تهران مشغول بود ولی بعد از شهادت شهید مرتضی زارع شدیدا تحت تاثیر رفتار و خصوصیات او قرار گرفت و انقلابی در درون خود ایجاد کرد.

یادم است که خیرالله بعد از شهادت شهید زارع سفری به مشهد مقدس داشت و وقتی برگشت دیدیم که به رسم حجاج موهای خود را تراشیده و اکثر وقت خود را به عبادت و حضور در مسجد میگذراند و نماز صبح و ظهر و مغرب و عشا را نیز همیشه در مسجد محل بود و فعالیت زیاد او در بسیج و مسجد و ایام محرم و ماه مبارک رمضان طوری بود که تمام بچه های بسیج کم آورده بودند و در فعالیت به گرد او هم نمیرسیدند .

یک خاطره از شهید:

در طول سال چند مرحله خواهران متدین در منزل شهید عباس افشار ( که البته هنوز شهید نشده بود ) برای جبهه تدارکات تهیه میکردند. روزی که قرار بود مربای هویج برای جبهه پخته شود گذر خیر الله به محل افتاد و گفت هویج با من و از میدان چند کیسه هویج آورد که از ظرفیت دیگ ها بیشتر بود . و به ناچار رفت و چندین دیگ آورد . حالا شکر کم بود و رفت چند گونی شکر آورد . حالا هویج کم بود و دوباره شروع شد و اینقدر وسایل آورد که زنان محل همه جمع شدند و به میزان زیادی مربا تهیه شد بطوری که مجبور شدم تمام دبه های پلاستیکی محل را خریداری کنیم و از جهاد سازندگی بخواهیم که برای انتقال و بسته بندی خودشان اقدام کنند . ولی این با پخت مربا خاطره ای شد که همه را چندین روز مشغول کرده بود و دیگر می ترسیدند از خیر الله چیزی طلب کنند.

خیر الله از طرف بسیج به جبهه های نبرد اعزام شد و به خاطر رعایت کلیه واجبات و مستحبات آنجا هم فوری سر شناس شد و پس از چند ماه در عملیات والفجر 8 به شهادت رسید.

روحش شاد . برای شادی روح شهید و مادرش صلوات

در ایران باستان هر سال دوازده ماه بود و هرماه سی روزداشت و یک سال 360 روز و هر سال 5 روز و اندی کمتر از یک سال خورشیدی داشت .

 این پنج روز در پایان سال افزوده می‌شد و اندی آن پس از گذشتن صد و بیست سال ، بصورت یک ماه در آخر دوازده ماه سال محاسبه میگردید . یعنی پس از هر صد و بیست سال ، سال سیزده ماهه میشد .

   خیام در زمان سلطنت جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی تقویم خورشیدی را تنظیم کرد زیرا تاریخ یزدگردی که اختصاص به زردشتیان داشت بدون کبیسه حساب می‌شد و نوروز ثابت نمی‌ماند.

تقویم جلالی یا ملکی تقویمی است که در زمان سلطنت جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی تدوین شد که تقویم فعلی ایران به همان پایه است. به همین علت خواجه نظام‌الملک و سلطان ملکشاه در صدد اصلاح تقویم برآمدند، در نتیجه جمعی از منجمین مامور تنظیم تقویم شدند که تقویم را اصلاح کنند. سال جلالی از اول بهار (نوروز سلطانی) آغاز می‌شود. اسامی ماه‌ها عبارتند از فروردین الی آخر و سال به فصول چهارگانه تقسیم شده است. در این تقویم اول سال روزی است که خورشید بین ظهر روز قبل و ظهر آن روز وارد برج حمل (نقطه گاما) می‌شود، به همین علت سال جلالی برخلاف سال مسیحی که در هر ده هزار سال قریب سه روز با سال حقیقی اختلاف پیدا می‌کند همیشه مطابق با سال حقیقی است از این‌رو آن را می‌توان دقیق‌ترین تقویم جهان دانست. سال‌های کبیسه در تقویم جلالی (مانند تقویم کنونی ایران) ثابت نیستند و کبیسه کردن مطابق با نتایج رصد هر سال است. کبیسه معمولا بعد از چهار سال یک بار اجرا می‌شود ولی بعد از هر 29 یا 28 سال یک بار کبیسه بعد از 5 سال اجرا می‌شود .تقویم رسمی ایران بر اساس تقویم جلالی است.

با سلام در ایام پایانی سال 1390 توفیق حاصل شد چند روزی در شهر مقدس قم میهمان حضرت معصومه (س) باشیم و ضمن شرکت در کلاس های دوره اماکن متبرکه قم را نیز زیارت کنیم . مناسب دیدم که شرح سفر را بصورت مصور بیان نمایم تا ضمن ثبت خاطره راهنمایی برای مسافرین به این شهر مقدس ومذهبی خصوصا در ایام نوروز باشد.

البته هدف اصلی زیارت مرقد مطهر کریمه اهل بیت حضرت معصومه (س) است که مردم مسلمان ایران و دوستداران اهل بیت با آن آشنایی دارند و نیازی به توضیح ندارد.

ولی ممکن است عده ای هنوز به زیارت بیت النور و محل عبادت حضرت نرفته باشند ، مثل من که برای اولین بار توفیق زیارت این مکان نورانی را داشتم و حضرت معصومه (س) مدت حدود 17 روز در این مکان مشغول عبادت بودند که بر اثر بیماری در راه زیارت برادر گرامیشات امام رضا (ع) رحلت نموده و در شهر قم به خاک سپرده شدند.

امامزاده مبرقع فرزند امام جواد (ع) اولین فردی بود که برای مزار حضرت معصومه (س) گنبد و بارگاه ساخت و خود نیز بمدت چهل سال در این مکان سکونت داشت و بعد از رحلت در همین مکان بخاک سپرده شد و چهل تن از نوادگانش نیز در این مکان مدفون هستند و به چهل اختران معروف است و البته در طرف دیگر حیاط امامزداه زید مدفون است.

مطلع شدیم که ضریح جدید حرم امام حسین (ع) در این کارگاه ساخته میشود و از ابتدای ساخت عاشقان ابا عبدالله (ع) به زیارت ضریح میروند و نذورات خود را تقدیم میکنند و تا کنون مقدار زیادی طلا و نقره توسط مردم شریف ایران تقدیم شده است.

مسجد مقدس جمکاران هم که محل عبادت دوستداران اهل بیت و منتظران ظهور است همه شب پذیرای میهمانان حضرت بقیه الله (عج) می باشد و خصوصا شب های چهار شنبه شور و شوق خاصی دارد.

از اماکن زیارتی دیگر مسجدی در کوه خضر نبی است که بر فراز کوهی  واقع شده و عبادتگاه  می باشد و خصوصا شب های جمعه زائران فراوانی دارد.

امامزاده علی بن جعفر(ع) نیز از زیارتگاههای مهم قم است و شهدای بسیاری در جوار امامزاده آرمیده اند که مزارشان زیارتگاه هر هفته و هر روز امت مسلمان ایران اسلامی است.

اینجا مزار شهدای عزیز و گرانقدر هشت سال دفاع مقدس است که عزیزان زیادی را در آغوش گرفته و افتخار ملت ایران می باشند

مزار سردار شهید مهدی زین الدین فرمانده لشگر 17 علی بن ابی طالب قم و برادر  شهیدش مجید زین الدین

شهید حجت الاسلام سید مجتبی صالحی خونساری در سن 39 سالگی در تاریخ 30/11/62 در منطقه جوانرود به شهادت رسید و نقل میکنند . دختر خرد سالش در خواب می بیند که پدرش کارنامه اش را امضا نموده و صبح که از خواب بلند میشود کارنامه را امضا شده می بیند.

پاسدار شهید محمد رضا شفیعی در سن 19 سالگی در تاریخ 4/10/65 در اسارت به شهادت میرسد وپیکر مطهرش پس از 16 سال سالم به وطن باز میگردد .

شهید محمد معماریان در سن 16 سالگی در تاریخ 6/10/65 در شلمچه به شهادت رسیده و از وی کرامات زیادی را نقل میکنند.

اینجا مزار شش تن از شهدای اخیر سپاه اسلام است که در درگیری با مزدوران گروهک پژاک به شهادت رسیدند و خود را به کاروان شهدای انقلاب رساندند.

این هم یک اثر تاریخی مربوط به دوره قاجاریه است که ثبت آثار تاریخی شده و در نزدیکی امامزاده مبرقع و چهل اختران واقع است.