روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
 
پنج شنبه 92 تیر 13 , ساعت 1:26 عصر

ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس                  بوسه زن بر خاک آن وادی و مشکین کن نفس

در آستانه ماه مبارک رمضان دوباره یاد سیدمحمد تقی موسوی استاد قرآن و اخلاق زنده شد.

موسوی

یاد باد آن روزگاران یاد باد

یادش بخیر قرائت های زیبا در مراسم و خصوصا در مراسم صبح های ماه مبارک رمضان در نمازخانه

خداوند انشا الله روح آن مرحوم را با شهدای کربلا محشور فرماید و اجر شهید برای او ثبت گردد

مزار آن مرحوم در فولاد شهر اصفهان است که من چند با به زیارت آن رفته ام و یک سنگ یاد بود هم در مزار شهدای شهریار برای او نصب شده که هر هفته دوستان را بخود جلب میکند و فاتحه ای قرائت می کنند



لیست کل یادداشت های این وبلاگ