چند وقتی است که گزارش هایی از سوی فردی به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران منتشر می شود که این گزارش ها هر بار پس از انتشار مورد استقبال گسترده غربی ها و جریان ها و رسانه های معاند و ضد انقلاب قرار می گیرد. احمد شهید مالدیوی که از سوی سازمان ملل متحد (کشورهای غربی) به سمت گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران منصوب شده است، شخصی است که تمام گزارش های ادعایی اش بدون هیچ کم و کاست در راستای سیاست های دولت های غربی طراحی می شود و در نوع جمع آوری اطلاعات خود، شیوه ای بسیار عجیب را دنبال می کند. از آنجایی که برای تهیه گزارش، آن هم یک گزارش حقوق بشری باید اطلاعات و مستندات مستدل و قوی ارائه شود، احمد شهید در این خصوص دست به کار شده و اطلاعات خود را از منابعی جمع آوری می کند که همگی از نهادهای ضدایرانی و تروریست های منافق و معاند نظام جمهوری اسلامی ایران مهر تأیید دارند. به اصطلاح، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران، در تمامی گزارش هایی که تاکنون منتشر کرده است، منابع خود را از افراد ضد نظام، معاند، فتنه گران به خارج گریخته، گروه های جدایی طلب، فرقه های ضاله و دست آخر اعضای گروهک های تروریستی معرفی می کند.

نکته جالب اینکه کدام گزارشگر حقوق بشری می تواند برای تهیه گزارش های خود به افرادی مراجعه کند که خود نقص کننده آشکار حقوق بشر بوده و دست شان به خون هزاران ایرانی آغشته است.احمد شهید در تمامی گزارش های خود به ادعاهایی از عناصر وابسته به گروهک های تروریستی بالاخص عناصر گروهک منافقین استناد کرده است؛ همان گروهکی که با هدف قرار دادن و ترور کردن 17 هزار نفر از شهروندان ایرانی یکی از بزرگ ترین ناقضان حقوق بشر در تاریخ ایران به حساب می آید. گفتنی است؛ تاکنون نهادها و اشخاص غیر دولتی بسیاری از جمهوری اسلامی ایران از احمد شهید دعوت به عمل آورده اند تا با او در خصوص منابع و افرادی که اطلاعات غلط به او می دهند به گفتگو بنشینند که هر بار این فرد به بهانه های مختلف از چنین دیدارهایی سر باز زده است. براساس اطلاعات منتشر شده از سوی برخی منابع، احمد شهید در حال حاضر در کشور مالدیو تحت تعقیب قضایی است.جمهوری اسلامی ایران این اقدام سازمان ملل متحد را از لحاظ قانونی ناموجه و از لحاظ فنی بسیار ضعیف و غیرقابل قبول و از لحاظ متدولوژی بی اساس و از لحاظ اخلاقی اقدامی رسوا می داند. از این رو ذکر موارد ذیل لازم به نظر می رسد:

1- چگونه می توان قبول کرد که برای دولت های متخلفی مانند ایالات متحده آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، کانادا و رژیمی یاغی مانند رژیم صهیونیستی که آلوده به جنایات متعدد و کشتار میلیون ها نفر مردم بی گناه در منطقه و نسل کشی در سرزمین های خود هستند، هیچ گزارشگر ویژه ای نباشد، ولی برای جمهوری اسلامی ایران که بزرگ ترین و مستحکم ترین دموکراسی منطقه است، چنین اقدام ناشایستی را مرتکب شد؟

2- این مسئله مورد اذعان جهانی است که هر گزارش قابل توجه و با ارزش، ناگزیر از داشتن یک متدولوژی شفاف، بی طرف، منطقی و از همه مهم تر، قابل راست آزمایی است. متأسفانه در سند منتشر شده، هیچ اثری از خصوصیات فوق دیده نمی شود و جالب آنکه بحث متدولوژی گزارشگر با تهاجم و اتهام زنی به جمهوری اسلامی ایران و دفاع از تروریست های دستگیر شده در کشور آغاز می شود!

3- بر اساس نصوص صریح آیین نامه های شورای حقوق بشر ناظر بر گزارشگری قوانین هر کشور موضوع گزارش باید محترم شمرده شود و مبنای تعیین حدود و مفاهیم باشد، اما در متن منتشر شده صریحاً و با وقاحت عدم اعتنا به قوانین کشور اعلام شده است و از آن مهم تر مورد هجوم و اهانت قرار گرفته است!نکته جالب دیگر اینکه، در متن منتشر شده، گزارشگر صریحاً اعلام می کند که به نظر وی توهین به انبیا و مقدسات و پخش مطالب کفرآمیز جرم مهمی نیست که لزوم پیگرد داشته باشد پرسش مهم این است که ایشان در چه فضای توهمی برای خود صلاحیت و مرجعیت اظهارنظر ارزشی قائل شده است که چنین موضوع سخیفی را بیان می کند؟ در پایان باید گفت: هیچ گزارشگری و یا سازمان بین المللی و دول حامی این توطئه ها از نظر جمهوری اسلامی صلاحیت اخلاقی و مرجعیت قانونی برای تعیین ارزش ها را ندارد و هر گونه اقدام در این زمینه، صرفاً یک کار ضد اخلاقی و مغایر با همه هنجارهای موجه زندگی بین المللی است.