12 خرداد سالگرد عروج ملکوتی سید آزادگان حاج سید علی اکبر ابوترابی گرامی باد.

زندگینامه: حجة الاسلام و المسلمین حاج سید علی اکبر ابوترابی رحمه الله ، در سال 1318 ه. ش. در شهرستان مقدس قم متولّد شد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را با موفقیت طی نمود و موفق به اخذ دیپلم ریاضی شد. پس از آن در سال 1337 با میل و اشتیاق شخصی خودش و موافقت والد معظّم شان، برای تحصیلات علوم حوزوی به مشهد مقدس عزیمت نمود و در مدرسه نواب مستقر شد. دروس مقدماتی و دوره ی سطح را با جدیّت و تلاش شبانه روزی در حوزه ی علمیّه ی مشهد گذراند و از استادان بزرگی چون: ادیب نیشابوری در ادبیات و مرحوم آیت الله شیخ مجتبی قزوینی بهره برد. برای ادامه تحصیل به قم بازگشت و در مدرسه ی حجتیه، مستقر گشت و از محضر علمای بزرگ حوزه ی علمیّه ی قم استفاده نمود. مرحوم ابوترابی با شروع نهضت امام خمینی رحمه الله در سال 42 وارد جریانات سیاسی شد و در تظاهرات مردم قم، در پانزدهم خرداد، حضوری فعال داشت. در هجوم عوامل رژیم ستم شاهی به مدرسه فیضیه، مورد ضرب و شتم قرار گرفت. با تبعید حضرت امام رحمه الله به نجف اشرف، او نیز به نجف مشرف شد. از درس خارج فقه و اصول معظم له بهره برد. همچنین از محضر شهید آیت الله العظمی غروی ـ که در سال های اخیر به دست رژیم بعثی به شهادت رسید ـ بهره علمی برد. علاوه بر آن، در یک بحث خصوصی در منزل حضرت آیت الله وحید خراسانی همراه با جمعی از دوستانش شرکت می کرد. در نجف اشرف، درس ولایت فقیه حضرت امام را چاپ نمود و به ایران و نقاط دیگر ارسال می کرد و نیز اطلاعیّه های امام رحمه الله را به ویژه در مکه مکرمه و حجاز، منتشر و پخش می کرد علاوه بر آن در انتقال پیام ها و اطلاعیّه های امام به داخل کشور با فداکاری و شجاعت تمام بارها اقدام نمود و از هیچ خطری نهراسید. هنگام بازگشت به ایران در مرز خسروی بازداشت و به زندان کمیته و سپس اوین منتقل گردید. پس از آزادی از زندان، فصل جدیدی در فعالیتهای سیاسی ایشان باز گردیده، فعالیت ایشان به صورت عمیق تر شروع شد و به همراه شهید مجاهد سید علی اندرزگو، علاوه بر مبارزات سیاسی، به سازماندهی جهاد مسلحانه همت گماشت. در این دوره بارها مورد تعقیب ساواک قرار گرفت با شهیدانی چون رجایی، ارتباط نزدیک و همکاری تنگاتنگی داشت. در جلسات ماهانه شهید آیت الله بهشتی شرکت می نمود و از نزدیک با آن شهید عزیز در زمینه جذب نیروهای فعال و تحصیل کرده همکاری داشت. او با سایر مبارزین و علمای مجاهد دوران ستم شاهی از جمله، رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای نیز ارتباط و همکاری داشت که از پیام معظم له به مناسبت درگذشت جانسوز حاج آقا ابوترابی و نیز پیام های سایر شخصیت ها می توان این نکته را احساس نمود. از دیگر فعالیتهای ایشان در آن دوران سرکشی و رسیدگی به خانواده های زندانیان سیاسی می باشد. آن مجاهد خستگی ناپذیر در شب شهادت شهید اندرزگو همراه ایشان بود. به لطف الهی از گزند مزدوران ساواک مصون ماند. در جریان پیروزی انقلاب، فرماندهی گروهی را به عهده داشت که کاخ سعدآباد را تصرف کردند. امکانات و وسایل آن را ضبط نموده و به مقامات مسئول تحویل داد. با شروع جنگ تحمیلی، با لباس رزم در جبهه حاضر شد و در کنار شهید دکتر چمران به سازماندهی نیروهای مردمی پرداخته، شخصا به مأموریّت ها و عملیّات رزمی شناسایی می رفت. در یکی از همین مأموریّت ها، به اسارت دشمن بعثی در آمد. در دوران اسارت با تمسک به سیره ی ائمه ی معصومین علیهم السلام (با معنویت، سعه صدر، حلم و بردباری فوق العاده) مکر و حیله مأموران دشمن را بی تأثیر نمود و شمع محفل اسیران ایرانی گشت. در جهت تقویت روحیّه، ایمان و مقاومت آنان از هیچ اقدام و ایثاری دریغ نکرد و به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی «همچون خورشیدی بر دل های اسیران مظلوم می تابید و چون ستاره ی درخشانی، هدف و راه را به آنان نشان می داد و چون ابری فیاض، امید و ایمان را بر آنان می بارید.» پس از آزادی، همراهی با آزادگان و رفع مشکلات آنان را، وظیفه خود می دانست و در این راستا هیچ سختی و مشکلی مانع او نشد. مرحوم ابوترابی در دوره ی بعد از اسارت نیز، هرگز به زندگی شخصی فکر نکرد و به آن اولویّت نداد. خانواده صبور و بزرگوار و فرزندان رشید و پاکدامن او نیز تحت تأثیر اخلاق و منش آن معلم بزرگ اخلاق و پاکدامنی، نه تنها از فعالیّت های شبانه روزی او اظهار رضایت می کردند بلکه خود نیز همکار و همراهی دلسوز، برای او بودند. حجة الاسلام والمسلمین ابو ترابی دوران بعد از اسارات را در کنار مصیبت زدگان، بر بالین افراد مریض و ناتوان، در مجالس دعا و معنویت، در حال سرکشی و تفقّد از آزادگان و ایثارگران و پی گیری دردها و مشکلات آنان گذراند. بیشتر روزها روزه بود. برای خدمت به بندگان خدا، لحظه ای را از دست نمی داد. در جایگاه نماینده ی ولی فقیه در امور آزادگان نیز تلاش نمود تا مایه عزت و تقویت نظام مقدس جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری باشد هر مشکلی را تحمل می نمود و در حدّ امکان باری از دوش نظام اسلامی برمی داشت. در دو دوره ی نمایندگی مجلس شورای اسلامی (مجلس چهارم و پنجم) با نطق های خود، مسئولان و کارگزاران نظام را به رعایت عدالت، توجّه به توده ی مردم و حفظ ارزش های دینی دعوت می نمود. تقویت و دفاع از نظام اسلامی و ولایت فقیه را واجب و ضروری می دانست. نسبت به شخص مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای، ارادت و اعتقاد ویژه ای داشت. اطاعت از ایشان و تقویت معظم له را در هر مجلس و محفلی متذکر می شد و پیوسته یادآوری می کرد که «مبادا بری چرب و شیرین دنیا و بر اثر غفلت، به ارزش های انقلاب اسلامی و دست آوردهای دفاع مقدس پشت نماییم.» عشق به خدای متعال و معصومین علیهم السلام در لحظه لحظه حیات، در سراسر وجود او نمایان بود و در دهه ی اخیر در تعطیلات تابستانی مجلس شورای اسلامی، با پای پیاده هر ساله از حرم امام خمینی رحمه الله به زیارت بارگاه ملکوتی حضرت علی ابن موسی الرضا علیهماالسلام می رفت. در این مسیر جمعی از آزادگان و دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام او را همراهی می کردند. سرانجام آن مجاهد خستگی ناپذیر در تاریخ (12/3/79) در حالی که به همراه پدر بزرگوارش حضرت آیت الله حاج سید عباس ابوترابی رحمه الله عازم مشهد مقدس و زیارت حضرت ثامن الحجج علیه السلام بودند به لقاء ا... پیوستند. روحشان شاد وراهشان پر رهرو باد.